vrijdag 21 januari 2011

Twitter


Ik zie een enorme versnelling in het aantal mensen die Twitter hebben in mijn omgeving.  De laatste paar maanden/weken zijn er zo een heel aantal bij gekomen. Kreeg ik eerst de reactie: ‘Twitter jij?’
‘Wat is daar nou aan?’ Nu is het vooral: ‘Oh, heb jij ook Twitter?  Leuk!’  ‘Ik zoek je wel op, dan kan ik je volgen!'

Veel (bekende) Nederlanders hebben inmiddels een Twitter account.  Was Cohen eerst sceptisch tegenover Twitter, nu heeft hij zelf ook een account in gebruik genomen. Om zijn populariteit te vergroten.  En natuurlijk onze Twitterkoninging  Femke Halsema, met 32752 followers niet te vergeten.  Geert Wilders is bekend om zijn reacties via Twitter. Op radio 1 worden er regelmatig twitterberichten geciteerd.

Door snelle verslaggeving van allerlei actuele gebeurtenissen wordt Twitter steeds populairder.  Het aantal mensen met Twitter neemt per  dag naar schatting met 300.000 nieuwe gebruikers toe. Van mei 2008 tot en met mei 2009 is het aantal unieke bezoekers van Twitter met 1500% gegroeid. Ook de tijd die mensen op Twitter besteden is toegenomen.  In 2008 besteedde men gemiddeld nog 6,5 minuut aan Twitter. In 2009 is dat toegenomen tot gemiddeld 17,5 minuten per dag. (bron: http://www.rethinkingmedia.nl/2009/06/26/cijfers-over-groei-twitter/)

Twitter wordt o.a. gebruikt om te discussiĆ«ren over de politiek in ons land. De missie naar Afghanistan is momenteel een veelbesproken onderwerp.  De uitroep ‘Grote vuurbal jonguh!’ tijdens en na de brand in Moerdijk is vele malen geretweet.  Maar er zijn ook personen die heel hun dagindeling via Twitter bekendmaken.  Tot die laatste categorie behoor ik overigens niet!

Ik geef toe: Ik Twitter ook. Ik heb een heleboel aardige mensen via Twitter leren kennen.  Er kunnen regelmatig onverwacht, interessante discussies ontstaan.  Tijdens tentamenweken probeer ik Twitter tot het minimum te beperken. Maar als ik 3 uur moet wachten, wordt de verleiding toch weleens te groot-).

Ik zou zeggen: Ga zelf aan het twitteren en ervaar zelf hoe het is,  i.p.v. met allerlei vooroordelen te komen.

donderdag 20 januari 2011

Filosofie

Filosofie.
Regelmatig wordt me de vraag gesteld wat voor vakken ik heb. Als ik dan een aantal vakken opsom en filosofie heb opgenoemd krijg ik een heleboel uiteenlopende reacties:
Filosofie? Jij
Waarom nou filosofie? Daar kun je niets mee!
Volgens mij is dat echt een uur om bij te slapen!

Bij veel mensen (vooral in mijn omgeving) leeft de gedachte dat filosofie iets is voor (oude) mannen die glazig uit hun ogen staren, verwarde haren hebben en gedachtekronkels hebben die voor de gewone mens niet te volgen zijn.

Waarom ik toch voor filosofie gekozen heb? Om de volgende redenen:

Een belangrijkere reden voor mij was de ontdekking en uitdaging van een nieuw vak. Bij geschiedenis kwam zo af en toe een filosoof lang maar dat werd niet echt uitgediept.  Ik was nieuwsgierig naar wat dat vak (en de leraar) mij te bieden hadden.

Een tweede, niet zo belangrijke reden was dat ik kon kiezen uit Frans, tekenen of filosofie.
Aangezien ik niet echt een ster was (en ben) in tekenen heb ik dat niet gekozen. Ook Frans is niets voor mij. Zodra ik in de onderbouw meer als 20 woordjes moest leren raakte ik in paniek.

Nu ik ongeveer een halfjaar lang 3x 50 minuten filosofie krijg moet ik concluderen dat het mij heel erg meevalt. De stof is soms wat langdradig maar goed door heen te komen.
De behandeling van verschillende soorten filosofen en hun mensbeelden zet mij regelmatig stil.  Zoals de vraag hoe ik moet leven.  Moeten wij met de massa meegaan en haar in alles volgen? Is het lichaam belangrijker dan de ziel? En wat voor functie heeft het lichaam, dat van een leeg omhulsel om onze ziel?  

Hebben wij eigenlijk wel een ziel? Uit religieus oogpunt zou ik zeggen: Ja want dat staat in de Bijbel. Maar het gaat bij de filosofie niet om voorgegeven antwoorden maar om het zelf, door middel van beargumenteren tot een antwoord proberen te komen.